KORKU

Oturdum korkumu, korktuğumu beklerken yazmaya çalıştım. ... Kelimeler aklımın duvarlarindan öyle hızlı geciyordu ki yetisemedim ama yorulmadim yilmadimda... Korktuğundan emin olmak diye bir şey var hayatta belkide emin olduklarindan korkarsin... Korksanda korkundan ölsende korktuğunu yaşarsın. .. Kendimi ne kadar da hazirladim, böyle olacağını biliyodum desende yasadiginda o anı korkundan daha büyük olur ruhunun parcalanışı... Bi yerden tutunup yeniden ayağa kalkmaya calışırsın... Üstelik yapmalısındır da... Öyle anlarda daha çok ümit edersin... Bir mucize olacağına inanmak istersin... Olmayacağını bile bile.... Insan arsız çoğu zaman ve galiba en çokta severken... Bir de korkuyla yüzleşmek var, ne olacağını bilirsin bilirsin de işte yine de yüzleşmeden vazgecemezsin.. Dedim ya insan arsız varlık ve bu hayatta en çok canını yakanları seviyor yada en çok sevdikleri canını yakıyor. .. Ve öğreniyor ki bu hayatta en çok sevdiklerinden korkuyor. .. Onları incitmekten, üzmekten kaybetmekten....