Özlediklerim var....Yazıp yazıp sildiğim satırlar.... Gizli gizli döktüğüm gözyaşlarım var.... Bazen yada çoğu zaman suçu kendimde bulduğum anlar,sonra ben ne kadar suçluysam ben ne kadar korkaksam o da benim kadar suçlu ve korkak diyerek kendimi teselli edişlerim var... Bu aralar haksızlığa isyanım var....Nankör sevdiklerime kırgınlıklarım var... Söyleyemediğim cümleler içimde büyüyen çığlıklara sonrada gözümden akan yaşlara dönüyor.... Hayat imtihanlar yeri... Beni hep en sevdiklerimle sınadı,sınamaya devam etmekten de geri kalmıyor.... Hani çok konuşmam ya ben...İşte bu aralar sessizliğim kulakları sağır eden cinsten.... Yok sayılıyorum... An geliyor yok olmak istiyorum....