15 Ocak 2012 Pazar

Kimseden Sesimi,Sözcüklerimi Esirgemem Ben...!


Bir an gelir hiç bir şey umurunuzda olmaz...Hiç vazgeçemem dediklerinizden bile vazgeçersiniz..Olmasını istediklerinizden tek tek vageçersiniz...Nasıl olursa dersiniz,Boşverirsiniz...Hayatı sadece yaşamak zorunda olduğunuz için yaşarsınız...Bi amaç,bir hedef hiç bir şey yoktur...Kendinizi hayatınızı,yaşantınızı,düşüncelerinizi sıfırlayacağınız anlar pek yakındadır böyle zamanlarda... Zor olan o içinde bulunduğunuz umursuz,umutsuz olduğunuz zamanları en az hasarla ve doğru kararlarla atlatabilmektir...Eğer atlatabilirseniz sizin için en azından umutlu günler yakındadır...Çünkü güneşin en güzeli yağmur bulutlarının ardın çıkar hep...Bazende bilirsiniz çok bunaldığınız her şeyden yorulduğunuz bıktığınız zamanlarda ardından daha güzel günlerin geleceğini.Bilirsiniz,bilirsiniz ama yapamazsınız...Birinin size bunları hatırlatması söylemesini beklersiniz...Duymak istersiniz...O kötü günlere şahit olmuşumdur çoğu zaman ve duymak istediklerini duyurmuşumdur kapımı  çalanlara...Ama aynı durumda ben olduğumda aynı insanların seslerini sözcüklerini esirgediklerini gören tarafta oldum çoğu zaman....Belkide ihtiyacım yok diye düşünmüşlerdir kim bilir? Öyle ya o her şeyin karşısında iyi bir şeyler görüp bulup söyleyen birinin de kendileriyle benzer şeyleri yaşayabileceğini düşünmemişlerdir...İşte böyle zamanlarda iş hep başa düşer...Zordur ama kolay da bir şey yok bu hayatta... Bak işte burda da bi iyimserlik :)
Dedim ya herkese teselli olmaya çalışırsınız fakat aynı şey başınıza geldiğinde etrafınızda ki insanlar sesini sözcüklerini esirgerler sizden diye...Sonra düşünürsünüz ''ama ben öyle yapmamıştım ona.Zor zamanında destek olmaya çalışmıştım ,haketmiyorum''gibi bir sürü laf sıralarsınız kafanızın içinde...Kendinize kızarsınız,tutamayacağınız sözler verirsiniz kendinize...Ve Fakat Kendinize verdiğiniz sözlerin üzerinden çok zaman geçmeden kapınızı ilk çalana açarsınız...O sözleri kızgınlıkları unutursunuz....Üzüleceğinizi bile bile yine aynı şeyleri yaparsınız...Sözlerinizi,Sesinizi esirgemezsiniz...Bir Zaman sonra aynı hayal kırıklıklarını bile yaşasanız artık ne kızarsınız ne de eskisi kadar büyük olur hayal kırıklıklarınız...Başkasının yükünü yükleyip ona ağır gelmesin diye kendi yüreğinize yük edersiniz...Bir Gün bile yoruldum demeden onunla aynı yolda arkadaşlık edersiniz tabi onun kendisine eşlik etmenizi istediği yere kadar...Siz buna ''Hamallık''ta diyebilirsiniz...


Fakat ben bilirim ki hayat her zaman güzel şeyler sunmaz insana...Hiç beklenmedik anda her şey tersine dönebilir...Ama hiç bir şeyde öylesine yaşanmaz...Yolda tesadüfen karşılaştığınız biri bile boşuna çıkmamıştır karşınıza...Her şeyin bir sebebi vardır hayatta ,her şey zinciri birbirine bağlayan halkalar gibi birbirine bağlıdır...Bu sebepten kimseden sesimi,sözcüklerimi esirgemem ben...Sesime ses olacak sözümü tamamlayacak bi sebep vardır muhakkak....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder